Onderhouden
Een moestuin vraagt voortdurend onderhoud: onkruid wieden, schadelijke insecten en dieren weren, gieten, snoeien,…
Door de jaren heen zijn de ideeën over de aanpak veranderd. De jaren 1970 markeren het begin van een ommekeer: opnieuw minder schadelijke stoffen, in de richting van een (meer) natuurlijke aanpak.
Leerlingen van de Provinciale Groenten- en Moesteeltschool in Leuven onderhouden de moestuin. Glasnegatief van Emiel Guns, directeur van de school tussen 1924 en 1953.
Collectie Moes- en tuinbouwschool de Wijnpers, Provinciaal archief Vlaams Brabant, Leuven.
Handspuit voor insecticide Ozoline, ca. 1920-1970.
© Collectie Kasteel Hex.
Leerlingen van de landbouwhuishoudafdeling van het Heilig Hartinstituut in Heverlee wieden en begieten de moestuin, ca. 1930-1950.
Een ecologische moestuin is een moestuin waarin geen kunstmest of pesticiden worden gebruikt, en waarin biologische zaden en plantgoed groeien. Affiche van Velt, de vereniging voor ecologisch leven en tuinieren, uit 1990.
Collectie AMSAB-Instituut voor Sociale Geschiedenis, archief Velt.
Met een hark in de aanslag wandelt een vrouw van haar huis naar de moestuin. Covertekening van Walter Van Bellinghen voor het moestuintijdschrift Notre Jardin, nummer van juli 1951. Het tijdschrift verscheen van 1936 tot 1978.
Lang niet alle dieren of insecten zijn schadelijk voor de moestuin. Bijen en hommels spelen bijvoorbeeld een belangrijke rol bij de bevruchting van groenten en fruit, ca. 1900-1940.
Een familie poseert naast en in een mooi onderhouden moestuin, ca. 1880-1920.
Handspuit voor insecticide Super Corsaro, ca. 1920-1970.
© Collectie Kasteel Hex.
Een blije moestuinier siert de cover van De Volkstuin, het maandblad van Het Werk van den Akker en den Haard, editie van april 1939.